همراهی پلی مورفیسم ژن اینترلوکین ۱۸ در موقعیت ۱۳۷g/c با بیماری کاندیدیازیس واژینال

زمینه و هدف: کاندیدیازیس واژینال یک بیماری فرصت طلب مخاطی است که 75 درصد از خانم های واقع در دوران باروری را برای حداقل یک بار آلوده می نماید. عوامل مختلفی از جمله فاکتورهای ژنتیکی و ایمونولوژی در ایجاد این بیماری نقش مهمی را ایفا می نمایند. اینترلوکین 18 از جمله سایتوکاین های مهم در سیستم ایمنی بوده و ژن آن در چندین موقعیت دارای چند شکلی تک نوکلئوتیدی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی پلی مورفیسم ژن اینترلوکین 18 و ارتباط آنها با بیماری کاندیدیازیس واژینال بود. روش بررسی: در این مطالعه موردی ـ شاهدی، از خون محیطی 100 خانم مبتلا به  بیماری کاندیدیازیس واژینال و 100 زن سالم جهت استخراجdna   استفاده گردید. پلی مورفیسم ژن اینتر لوکین 18 در موقعیت های-607c/a  و -138 g/c با روش allele specific pcr  مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصله از مطالعه با آزمون های مجذور کای مورد مطالعه قرار گرفت  و برای بررسی این که ژنوتیپ های مورد مطالعه در جایگاه مورد بررسی از تعادل هاردی واینبرگ تبعیت می کنند یا خیر از الگوریتم های موجود در برنامه آرلی کویین استفاده شد. یافته ها : فراوانی  ژنوتیپ های حاصل از پلی مورفیسم موقعیت-607c/a  مربوط به  ژن il-18 تفاوت معنی داری را در افراد مبتلا به کاندیدیازیس واژینال و گروه کنترل نشان نداد(05/0p>). در صورتی که در موقعیت  -138 g/c ، تفاوت معنی داری در فراوانی ژنوتیپ cc و آلل c  مشاهده گردید  که این تفاوت با افزایش معنی دار آلل مذکور در بیماران همراه بود(05/0p<). نتیجه گیری :  با توجه به این که، افزایش میزان بیان ژنوتیپ cc و  آلل c باعث کاهش فعالیت پروموتر ژن اینترلوکین 18 گردیده و بالطبع باعث کاهش اثرگذاری این سایتوکاین در سیستم ایمنی می گردد و از آن جایی که این سایتوکاین باعث سوق یافتن سیستم ایمنی به سمت th1 می گردد، لذا به نظر می رسد که کاهش فعالیت پروموتر این ژن می تواند منجر به کاهش فعالیت سیستم ایمنی گردیده و در نتیجه افراد را مستعد به بیماری  کاندیدیازیس واژینال نماید.